In de muziekwereld wordt gesproken over ‘harmonieleer’.
Dit gaat over de verhouding van akkoorden ten opzichte van elkaar.
Zelf speel ik vanaf mijn achtste jaar met heel veel plezier piano.
Wat kan ik intens genieten als de akkoorden de ruimte vullen.
Voor mij is harmonie altijd ontzettend belangrijk geweest.
Harmonie was eigenlijk noodzakelijk om me prettig en ontspannen te kunnen voelen. Wanneer ik in een omgeving kwam, waar geen harmonie was, dan werd ik onrustig. Als het even kon, probeerde ik om met een grapje de lucht te klaren en de ‘nare’ sfeer te verlichten.
Laat staan wanneer ik in een gesprek met iemand disharmonie ervaarde. Vreselijk vond ik dat. Ik werd er heel ongelukkig van. Ik had maar één doel, dit moet opgelost worden, zo snel mogelijk!
Met als gevolg dat ik vooral bezig was met de behoefte van de ander en mezelf vergat.
Het woord ‘harmonie’ komt uit het Grieks en betekent ‘samenvoeging’.
En dat is precies waar harmonie bij mij in voorzag.
Waar het ten diepste bij mij over ging, was disharmonie in mezelf. Doordat ik dingen in mezelf veroordeelde was er sprake van afstand naar mezelf.
En ik voelde meer verbinding met mezelf wanneer er harmonie was in en met mijn omgeving.
Ik ben aan het leren om harmonie in mezelf te vinden. Om mezelf te waarderen. Om de delen van mezelf die ik niet kon accepteren, liefdevol te aanvaarden. En langzaam maar zeker ontstaat er heling, samenvoeging.
Harmonie diep van binnenuit.
Harmonie in mijn omgeving is nog steeds belangrijk voor me. Ik word er rustig, blij en gelukkig van. Maar het is niet meer essentieel om mezelf te kunnen zijn. Harmonie of geen harmonie; ik blijf (steeds meer;-) met mezelf én met de ander in verbinding. Met als gevolg?
De ruimte wordt gevuld met waanzinnig mooie klanken. Van een ongekende schoonheid, die alles overstijgt.
Om op te bezinnen:
* Wat betekent harmonie voor jou?
* Hoe is het met harmonie diep van binnen bij jou?
Om van te genieten: Hallelujah